image/svg+xml

Paultje's Herinneringen (4)

Verhaal

Paultje's Herinneringen (4)

Plaatje bij verhaal: knipsel4.png

Paultje's Herinneringen (4)

In de olie

Hoewel ons huis op de hoek van de Braakstraat en de Driehoekstraat veel kamers telde, het was immers een oud postkantoor, was de woonkamer niet zo groot. Daar huisden wij met zeven mensen en korte tijd zelfs met acht. Behalve mijn ouders, ikzelf en drie zussen zaten mijn opa (de vader van mijn moeder) en een korte tijd mijn oom (een broer van mijn moeder) op elkaars lip. Mijn oom speelde ook nog eens slecht viool, hoewel hij daar zelf anders over dacht, en het is te begrijpen dat er een fikse aanslag werd gepleegd op de lichamelijke gesteldheid en het incasseringsvermogen binnen het gezin Bulters.

In de hoek van de kamer, in een flinke leunstoel, zat mijn al op leeftijd zijnde opa, een ex-bakker. Niet de vrolijkste mens, eentje met buien, maar vooral eigenwijs. Vaak mokkend en anderen becommentariërend en natuurlijk altijd overtuigd van zijn gelijk. Dat leverde nog wel eens confrontaties op met zijn schoonzoon, mijn vader dus. Meestal ging het over de drukte van ons, de kinderen. In de middaguren was het even rustig als opa zijn bed opzocht en de drie trappen van de kelderdeur beklom om 'de opkamer', waar zijn bed stond, te bereiken voor zijn middagdutje.

Ik herinner mij een oudejaarsavond. Gebruikelijk was, dat mijn opa de oliebollen maakte en bakte. Logisch toch, als je een ex-bakker in huis hebt. Maar de leeftijd ging opa parten spelen en dat bewuste jaar leek het mijn vader beter voor de veiligheid van ons allemaal zelf eens voor de oliebollen te gaan zorgen. Maar, daar was mijn opa helemaal niet van gediend. Er was immers maar één goede oliebollenbakker en dat was hij. En dat liet hij zich niet uit handen nemen.

Rond de klok van zes deed hij in de keuken de schort voor. Iedereen moest de keuken uit en alle benodigdheden stonden keurig in het gelid en op reikwijdte klaar voor de vervaardiging van 'de beste oliebol van Nederland' of misschien wel 'van de wereld'.

Wij zaten allemaal in de kamer in afwachting van een gezellige oudejaarsavond met een glaasje prik, pinda's en natuurlijk een oliebol, toen er plotseling een hard sissend geluid uit de keuken klonk, gevolgd door een flinke knal. Wij sprongen op van onze stoelen. Nu al vuurwerk? Mijn vader vloog naar de keukendeur en toen hij die opende keek hij tegen een muur van rook. 'Wat is er toch gebeurd', riep hij in de nevel, waar ergens mijn opa moest zijn. Het enige wat hij hoorde was het nodige gebrom en getier. Toen de kruitdampen waren opgetrokken zagen wij onze opa staan en die aanblik vergeet ik nooit meer. Een zielig oud mannetje, met een schort voor. Met in de ene hand een sleef en een fles Bols jenever in de andere. Zijn schort, handen en gezicht besmeurd met deeg. De keuken leek op een ruimte waar zojuist een bom was ontploft. De muren en het plafond onder een beige smurrie. Slierten deeg dropen van het plafond.

Maar hoe viel de fles Bols in de handen van mijn opa, die zelf geen alcohol dronk, te rijmen met het bakken van oliebollen? Wat bleek? Toen hij in alle drukte van het bakken olie wilde bijvullen in de grote pan, had hij de verkeerde fles gepakt. Niet de fles van de olie, maar de jeneverfles. De flinke scheut van het geestrijke vocht had desastreuze gevolgen. Zoals een flinke ruzie tussen opa en mijn vader, met verwijten over en weer en een oudejaarsavond zonder oliebollen.

Maar mijn eigenwijze opa was er door het gebeuren nu ook zelf van overtuigd: het bakken van de oliebollen kon hij toch echt beter aan een ander overlaten. En mijn vader: die koos eieren (lees oliebollen) voor zijn geld. Die ging in het vervolg elk jaar naar bakker Stockmann aan de Gronausestraat voor de 'lekkerste oliebollen van Nederland' of misschien wel 'van de wereld'.

 

Paul Bulters

Trefwoorden:Losser, Oliebollen
Periode:1965
Locatie:Losser

Reacties

Er zijn nog geen reacties op dit item

Plaats een reactie

Velden met een zijn verplichte velden.