image/svg+xml

Paultje's Herinneringen (3)

Verhaal

Paultje's Herinneringen (3)

Plaatje bij verhaal: knipsel2.png

Paultje's Herinneringen (3)

De gebraden kip

Mijn hele ziel en zaligheid legde ik erin: Voetbal. Paultje zag je vrijwel niet zonder bal. Honderden keren vormde de muur van de ABTB (de Boerenbond) of het Huisvestingsbureau aan de toenmalige Driehoekstraat mijn tegenstander. Die slaagde er natuurlijk altijd in de door mij toegespeelde bal terug te kaatsen. Zo bleef je bezig. 's Avonds troffen de jongens uit de omgeving van de Braakstraat en de Kloppenstraat elkaar op het sportveldje achter lagere school De Springplank, in de beginjaren nog gebruikt door de handballende vrouwen van KSV Losser. Dat was de tak gymnastiek en handbal van de voetbalclub KVV Losser.

Mijn vader was voorzitter van de supportersvereniging van de Katholieke Voetbal Vereniging Losser en niet zo verwonderlijk was dus, dat ik als junior de oranje-zwarte kleuren ging dragen. De katholieken gingen naar KVV, de algemenen naar het geel-blauwe TAR en de socialisten naar de roodhemden van PJ. Die weg was scherp afgebakend.

Wij hadden een schitterend juniorenelftal, dat tot aan de seniorentijd bijeen bleef en later zelfs uitkwam in de landelijke geselecteerde jeugd. Een voorhoede met van links naar rechts: Tonnie Elferink, Hennie Breukers, BenLubbers, Hans Kuipers en ondergetekende zorgde voor een ongekende doelpuntenproductie. Ook het eerste elftal stond op een hoog niveau en ik herinner mij een promotiewedstrijd van het eerste elftal tegen het Zutphense De Hoven, onder de IJsselbrug. Wij speelden daar als jonge voetballertjes een voorwedstrijd en ik hoor daar een supporter van de thuisclub zeggen: 'Ik hoop niet, dat het eerste elftal van Losser zo goed speelt.' Maar dat bleek ijdele hoop. Zowel wij als het eerste won met grote cijfers.

Bij thuiskomst ging het gepromoveerde eerste elftal op de platte wagen door het dorp en wij zorgden bij de zij-ingang van clubcafé De Vereniging (KAB-gebouw) aan de Gronausestraat voor een erehaag. En maar zingen tot je een ons woog: 'Zwarte broek en oranje-shirt, dat zijn de Losserlui, oh la hi, la oh la la la'. En weer opnieuw en opnieuw.

Elke woensdagavond vergaderde de elftalcommissie en op de donderdagmorgen vanaf 11.00 uur hingen de opstellingen van de elftallen in een kastje aan de muur van café De Vereniging. Als om 12.00 uur de schoolbel ging spurtte je met een noodgang vanaf het schoolplein naar het tegenoverliggende café om te zien of je wel opgesteld was en hoe laat je per fiets vertrok voor de uitwedstrijden naar Overdinkel, Glane, Enschede, Glanerbrug of Oldenzaal.

Ons jeugdelftal werd ook regelmatig kampioen en dan was er in de bovenzaal van De Vereniging groot feest met patat en limonade. Samen met de twee elftalleiders en trainer en natuurlijk de geestelijk adviseur en dat was altijd een kapelaan van de Maria Geboortekerk. Ik herinner mij één van die feestjes. Iedereen moest proberen een deel van een bijbels verhaal te vertellen (hoe verzinnen ze het). Op een gegeven moment kwam er een gebraden kip op tafel om aan te snijden voor bij de patat.

Geestelijk adviseur kapelaan Lenting zag de kip liggen en zei: 'Nu zal ik een bijbels verhaal vertellen'. Zijn keuze was gevallen op het geboorteverhaal van Christus. Een bewuste keuze zo bleek. Hij eindigde zijn bijdrage aan het feest met: 'Maria wikkelde het kindje in doeken en liep er ras mee heen'. Terwijl hij dat zei, stond hij op pakte een tafellaken en wikkelde daar de gebraden kip in. Hij ging de deur uit en wij hebben zowel de kapelaan als de kip niet meer teruggezien.

De leiders hebben in samenspraak met eigenaar Piet Bouwma van De Vereniging overigens wel voor een vervangende kip gezorgd.

Paul Bulters

Trefwoorden:Losser, KVV Losser, De Vereniging
Personen:Bennie Wijering, Hennie Spijker, Hans Olde Bolhaar, Alphons Wijering, Bart Plageman, Gerard Diepmaat, Jan Elshof, Wil Slot, Hennie Breukers, Tonnie (Pele) Wijering
Periode:1962

Reacties

Er zijn nog geen reacties op dit item

Plaats een reactie

Velden met een zijn verplichte velden.